woensdag 9 december 2009

Kookles


Afgelopen maandag om 17 uur denderde Rose bij ons naar binnen. Wie is dat nu weer? Nou, dat is iemand die ik via internet had besteld. Ruim een week geleden was John jarig en hoog op het verder niet zo lange wensenlijstje stond een avondje kookles. Dat bleek nog niet zo heel makkelijk te regelen, want de meeste kooklesgevers richten zich op grotere groepen (bedrijfsfeestjes en vrijgezellenavonden enzo). Maar uiteindelijk vond ik dus Rose, een kookjuf uit Larvik.

Het doel van de les was om wat nieuwe dingen te leren. Koken kan John namelijk al. En nog best goed ook. Ik ben in elk geval heel tevreden, en kijk altijd uit naar de dagen dat hij kookbeurt heeft. Alleen de logistiek van het koken is nogal eens een uitdaging. Als John weer eens experimenteert met iets nieuws, ziet de keuken er meestal uit alsof er een orkaan in heeft gewoed. Maar goed, dat ruimt hij dan ook zelf weer op.

Rose kwam ons wat bijbrengen over het klaarmaken van vis en schaaldieren. Op het menu stonden scampi, zalmforel en een dessert van vannbakkels, een soort soesjes. "De vrouw bakt", vond Rose (ze was iemand met nogal sterke meningen, om het zo maar eens uit te drukken), en ze zette mij aan het werk met melk, bloem en een eindeloze hoeveelheid eieren. Wat een kledderboel werd dat. Maar in de oven begonnen de meelbollen dan toch te rijzen. Gelukkig was ik zo slim om een foto te maken terwijl ze nog in de oven stonden, want eenmaal er uit, zakten ze natuurlijk meteen in elkaar. Maar niet getreurd: slagroom erin en het smaakte toch nog goed.

Intussen leefde John zich uit op het afsnijden van de kop van de zalmforel, het trekken van visbouillon en het marineren van de scampi. Heerlijke geuren stegen er op van zijn kant van de keuken. Het eindresultaat mocht er ook zijn: lekkere knapperige scampi, volle romige vissoep, overheerlijke zalmforel en tot slot dan, tja, de vannbakkels. Na het vertrek van Rose (hehe, wat een rust) aten we onze buikjes rond. We konden het zelfs, met enige moeite, opbrengen om de keuken in oorspronkelijke staat terug te brengen.
Ik verheug me al op de volgende kookbeurt van John.

Geen opmerkingen: