De Tijdmachine

Tijdmachines bestaan niet. Goedgelovige science fiction-adepten hebben nog steeds de hoop dat ze ooit uitgevonden worden, maar de 'bedenker' van de tijdmachine, H.G. Wells, is hier echt iets te optimistisch geweest. Maar als ze nu wel bestonden, wat dan? Om te beginnen hadden ze vast onderhoud nodig gehad, net als auto's. Het volgende tafereel had zich bijvoorbeeld af kunnen spelen in een Nederlandse onderhoudswerkplaats voor tijdmachines, in het jaar 2025.

- "Michiel, die tijdmachine van Romkes en Van Graft moet vandaag APK-gekeurd worden, regel jij dat even?"
- "Ik ben er een half uurtje geleden al aan begonnen. Eigenlijk is-ie al zo'n beetje klaar, ik moet 'm alleen nog even testen."
- "Oh, da's mooi. Paul komt straks terug uit 2170, dan kun je 'm direct even teleporteren om te zien of de boel werkt."
- "Hij is er al joh! Volgens mij staat-ie net wat pijtjes te gooien op de wereldkaart en de tijdlijn, dus ik reken erop dat hij zo klaar is."

Even later loopt Paul inderdaad de werkplaats in. "Hee kerel," groet Michiel joviaal, "waar gaat de reis naartoe?"
- "Het wordt Risør in Noorwegen, in 2007. Hoop dat het niet al te koud is daar. Vanochtend was ik in Canada, en in oktober 2170 is het daar behoorlijk fris. Met dat broeikaseffect is het nooit meer wat geworden, kan ik je vertellen."
- "Hmm. Hopelijk heb je nu meer mazzel. Nou, ga zitten, want ik moet vanmiddag nog drie andere keuringen afronden."
Paul stapt de tijdmachine in en neemt samen met Michiel de veiligheidsroutines door. Een minuut of vijf later zijn ze zover. Paul heeft inmiddels jaartal en coördinaten ingesteld en even later beweegt hij zich door tijd en ruimte. Net als Michiel koffie wil gaan drinken, gaat zijn tijdmobiel. Hee, dat is snel, denkt hij, ze hebben zeker eindelijk extra personeel aangenomen bij de datumcheck-centrale.

- "Met Michiel."
- "Ja Paul hier. Je hebt zitten slapen hoor. Het tijdrelais moet vuil zijn, want dit is echt 2007 niet. Ik sta hier in een huiskamer in dat Risør, en mijn betovergrootmoeder had niet eens zulke ouderwetse zooi in huis staan. Dit zijn meubels uit 1950 of 1960 of zo, allemaal ouwe troep. Heb net ook al een ander huis bekeken; precies hetzelfde daar."
- "Okee, kom maar, dan kijk ik er wel naar. Wel een beetje maf, want dat relais heb ik vorig jaar nog vervangen."
- "Zal best, maar ik zit fout hier."

- "Hè, hoe kan dat nou," mompelt Michiel enigszins geïrriteerd tegen zichzelf, "dat relais moet toch in orde zijn". Hij maakt de inbox vrij, geeft Paul het bekende signaal, en even later staat de tijdmachine weer op z'n plek. Als Paul uitstapt ziet hij het chagrijnige gezicht van Michiel. "Ja hallo, ik kan er ook niks aan doen, het klopte echt niet," zegt hij verdedigend.
- "Je hebt toch wel een datumcheck gedaan?, vraagt Michiel.
- "Nee joh, onzin, dan was ik weer tien minuten verder geweest. Je weet toch hoe streng ze tegenwoordig met dat protocol zijn. Ik zat zeker weten in 1960 of zo. In 2007 was ik vijftien; ik weet nog precies hoe een huiskamer er toen uitzag."
- "Je hebt geen datumcheck gedaan? Ik ga echt dat tijdrelais niet schoonmaken voor ik zeker weet dat er iets mis is! Weet je wel hoe lang dat duurt? Ik moet eerst de hele fotonenverstrooier demonteren voor ik erbij kan! Je gaat maar lekker terug om de datum te checken, ik ben gekke henkie niet. Ik vond het al zo raar dat je zo snel belde, maar ik had kunnen weten dat je je er weer met een jantje-van-leiden vanaf probeerde te maken." Michiel trekt zijn handschoenen uit en en smijt ze nijdig op tafel. Een papieren koffiebekertje rolt op de grond.
- "Zelf weten," zegt Paul, die nu ook uit zijn humeur begint te raken. "Schieten we lekker wat mee op. Voor ik terug ben zijn we weer een kwartier verder. Allemaal vergeefse moeite."
- "Stap nou maar in, want voor discussies heb ik al helemaal geen tijd. Gewoon melden, beschrijving geven, datumcheck doen. Netjes volgens het boekje. Als we een beetje tempo maken hoeven we de veiligheidsroutines niet opnieuw door te lopen."

Paul wacht het einde van de zin niet af, stapt de tijdmachine weer in en trekt de deur met een klap dicht. Even later is hij voor de tweede keer op weg naar Risør.

Na een paar minuten zoemt de tijdmobiel van Michiel opnieuw.
- "Yo."
- "Ja, met mij weer. Ik snap er geen ruk van. Sta hier in een school, en het lijkt inderdaad wel 2007. De tijdchecker geeft aan dat ik in hetzelfde jaartal zit als net. Echt maf. Ziet er trouwens wel een beetje erg modern uit voor 2007. Overal draadloos internet, beamer in elk lokaal, ik zag net een elektronisch schoolbord, dat soort werk. Lijkt me meer 2015 of zo."
- "Leuk dat je zo fijn aan het raden bent, maar we zitten hier niet bij de tijdquiz. Doe die datumcheck nou maar, want ik wil die machine gaan afmelden."

Tot zover ons verslag uit de werkplaats. De Noorwegenkenners onder u snappen al wat hier aan de hand was. Afhankelijk van de precieze plek waar je je in Noorwegen bevindt, kun je je in een willekeurig jaartal wanen in de periode 1950 - 2015. Jammer dat Michiel en Paul niet van deze Noorse eigenaardigheid op de hoogte waren, dat had onze helden zeker wat tijd bespaard. Maar wel fijn om alvast te weten dat onze tijdmachine over een slordige achttien jaar nog steeds naar behoren functioneert.

Bouwles

Toen we voor het eerst een offerte van een huizenbouwer bekeken, viel het ons op dat de genoemde prijs exclusief het leggen van een fundering was. Dat vonden wij op z'n zachtst gezegd een beetje vreemd. Wat is nu een huis zonder fundering? Het bleek inderdaad niet de bedoeling om zonder fundering te bouwen, alleen gaan de bouwers er bij de offerte vanuit dat de koper zelf de fundering legt. Dat vonden wij niet een beetje vreemd, dat vonden wij heel erg vreemd! Maar goed, je woont in een ander land en daar gelden andere gewoontes. Tot voor kort mocht de zelfbouwende Noor geheel op zijn eigen manier te werk gaan, maar daar is nu paal en perk aan gesteld. Wil je je eigen fundering bouwen, dan moet je daarvoor een certificaat halen. Om dit certificaat te halen moet je op cursus. Nu zien we onszelf niet direct een fundering + kelder enzovoort aanleggen, maar een garagevloertje, dat is misschien wel haalbaar. Dus wij op zoek naar cursusinformatie. Dat was simpel. De fabrikant van de bouwstenen biedt de cursus regelmatig aan op diverse plaatsen in het land en geheel gratis. En zo belandden we afgelopen dinsdagavond in een hotel in Arendal temidden van andere potentiële zelfbouwers. Een vrolijke docent wijdde ons in in de geheimen van het muren bouwen en vloeren leggen. Als bonus kregen we ook nog het aanleggen van kachelpijpen erbij. Zonder behoorlijke kachel kom je in Noorwegen tenslotte niet ver. Binnen 3 uur was het gepiept, we weten er nu alles van. Nou ja, alles? Het kan zijn dat we de handleiding er nog eens bij moeten pakken, maar die hebben we natuurlijk niet voor niets meegekregen. En de instructiefilmpjes op internet zijn vast ook heel handig. O, en we moeten nog examen doen, tenminste, als we door de gemeente erkend willen worden als zelfbouwer (je mag het certificaat alleen voor jezelf gebruiken, je kunt dus niet opeens een muurbedrijfje starten). Het examen bestaat uit 30 vragen waarvan je er 20 goed moet hebben. De vragenlijst kun je op internet invullen terwijl je het cursusmateriaal op schoot hebt. Je moet aan de curusavond hebben deelgenomen, dat dan weer wel...

Donker

"Noorwegen, oooooh donker en koud!" Dat is wel ongeveer de standaard reactie die je krijgt als je vertelt dat je naar Noorwegen gaat verhuizen. Het valt niet te ontkennen: we wonen een stuk noordelijker dan Almere. Toch is het verschil in licht en temperatuur tussen Risør en Almere een stuk kleiner dan het verschil tussen Risør en Noord-Noorwegen om maar eens iets te noemen. Ongeveer 3 maanden per jaar hebben we hier korter daglicht dan in Nederland, maar de andere maanden is het juist langer licht! (OK, niet zo heel veel langer, maar toch....).
In veel kantoren hier hangen gordijnen voor de ramen, ook nog in de meest "vrolijke" motieven. "Waarom toch al die gordijnen", vroeg ik me af. Maar nu weet ik het: ze zijn tegen de zon! John is op herfstvakantie in Nederland en meldt elke dag bewolking en regen, terwijl we hier tegen een strakblauwe lucht met felle zon aankijken. Jahaaa, heel donker, Noorwegen.

Misschien piepen we straks anders. Dan zal ik het ook eerlijk melden ;-)