Harrytur

Vorige week dinsdag en woensdag was ik in Strömstad, aan de Zweedse westkust.

Strömstad = harrytur. Ik heb al eens kort verteld wat een harrytur is, maar om het geheugen op te frissen, hier nog een keer een beschrijving: “harrytur is een -ietwat negatief geladen- uitdrukking voor een reisje naar een buurland, vooral Zweden, om goedkoop eten, alcohol en tabak te kopen.” De uitdrukking harrytur werd populair nadat een minister het shoppen in Zweden “harry” had genoemd. “Harry” wordt al sinds begin vorige eeuw gebruikt om aan te geven dat iets of iemand ordinair, plat, smakeloos is.

Wat bracht mij op twee doodgewone werkdagen in Strömstad? Ik was daar om een workshop te geven. Een paar weken eerder was mijn collega Turid bij me langs geweest. Zij is hoofd van de schoonmaakafdeling en zou nu voor het eerst in het lange bestaan van die afdeling “op seminar” gaan. Of ik een idee had voor een leuke workshop, eens een keer wat anders dan het geijkte “hoe houd ik de stofzuiger ergonomisch verantwoord vast?”.
“Iets met communicatie ofzo”, stelde ik voor. Dat leek haar wel wat. Ik had nog genoeg materiaal liggen vanuit Nederland en sloeg aan het voorbereiden. Spannend, voor het eerst een workshop geven in het Noors, en dan ook nog voor een groep van 25 vrouwen waarvan ik er maar een stuk of drie kende (we hebben bij de gemeente zoveel verschillende afdelingen met ongeveer evenveel gebouwen/werkplekken dat ik eigenlijk alleen de mensen kende die op het gemeentehuis schoonmaken).

Om zeven uur ‘s ochtends stap ik in de bus. Even opletten, want het is hier niet gebruikelijk naast elkaar te zitten, collega’s of niet. Niet echt handig als je mensen moet leren kennen, maar ok, geduld...
De hele eerste dag zijn we, op het avondeten na, vrij om te doen wat we willen. Voor sommigen is dat winkelen, voor anderen een terrasje pakken, en voor weer anderen is dat met de in de tax free gekochte flessen drank op de hotelkamer zitten. O ja, en er was ook nog iemand die een rondje ging hardlopen... Tja, het was lekker weer en redelijk vlak daar, dus die kans liet ik me niet ontnemen. Toen ik na de training een ijsje ging kopen, trof ik bij het naburige worstenloket een paar dames aan die onmiddellijk een schuldbewust gezicht trokken. Maar we hebben vervolgens evengoed met z’n allen in het zonnetje zitten smikkelen.

De avond verloopt rustig en voor de meesten in redelijke staat van nuchterheid. Het was duidelijk een goede tactische zet van Turid om de workshop op de ochtend van de tweede dag te zetten.

Om 9 uur stipt zitten alle dames kaarsrecht en verwachtingsvol in de cursuszaal. Dit type workshop is iets heel anders dan ze gewend zijn en ik ben benieuwd wat ze ervan vinden. Het loopt gelukkig goed. Ze doen enthousiast mee en zeggen dat ze het leuk en leerzaam vinden. Als we in kleine groepjes uiteen gaan en ook later, na een pauze om te kunnen uitchecken uit het hotel, zijn ze steeds exact op de afgesproken tijd terug. Zo braaf, dat was ik in Nederland niet gewend.
Na afloop krijg ik als dank een.......professionele stofmop.

Op de boot terug sla ik een paar porties voordelige eendenborst in. Ik kan natuurlijk niet met lege handen terugkomen van een harrytur!