zaterdag 26 mei 2007

Noors leren

Tijdens een van onze eerste vakanties in Noorwegen, gingen we in een fanatieke bui op zoek naar een boek om Noors te leren. Onze keuze viel op “Ny i Norge”, oftewel “Nieuw in Noorwegen”, speciaal geschreven voor de volwassen immigrant, voor ons dus. Een complete set van leerboek, oefenboek, cd en woordenlijst bij elkaar scharrelen bleek nog een hele klus. Daar moesten meerdere boekhandels aan te pas komen.
De zelfstudie vlotte aardig en we bedachten dat we tijdens de eerstvolgende wintervakantie onze boodschappen wel in het Noors konden doen. Dat kon zeker! Noren stellen het erg op prijs als je de moeite neemt hun taal te leren en ons wat onzekere gestamel werd dan ook met groot enthousiasme ontvangen. “Spreken = verstaan” dachten onze Noorse gesprekpartners en ze babbelden dus vrolijk terug. Jammer genoeg hielden ze er geen rekening mee dat wij via onze cd-tjes alleen Algemeen Beschaafd Noors hadden geleerd en daarom geen touw konden vastknopen aan het zoveelste duistere dialect.
Het Noors kent twee officiële varianten. Bokmål is de variant die je als buitenlander standaard leert en die vooral in het midden en oosten van het land gesproken wordt. De andere variant, nynorsk, spreek men vooral in het westen. Althans, dat is wat je als beginner denkt. De praktijk is echter veel weerbarstiger dan je als nieuwkomer vermoedt. Door het landschap waarin bergen en water natuurlijke barrières vormen en door het beperkte wegennet, hebben dialecten kunnen groeien en standhouden. Zo zijn er veel subtaaltjes ontstaan. Daar komt bij dat vrij veel Noren nogal binnensmonds praten waardoor zinnen soms niet meer lijken te zijn dan een reeks aaneengesloten klanken die nog het meeste weghebben van gegrom. Een leuke uitdaging!
Nu we een stuk verder zijn, gaat het natuurlijk allemaal makkelijker, maar een telefoongesprek met iemand uit het westen of wat voor geïsoleerde regio dan ook kan nog steeds een ware beproeving zijn. In die situaties is het zaak om door het herkennen van wat kernwoorden de hoofdlijn van het gesprek te pakken te krijgen en op de juiste momenten ja of nee te roepen. Leve de e-mail!

Geen opmerkingen: