Maar goed, we wilden er dus een keer heen. Op een mooie heldere dag waarop we alle tijd hadden. En het moest in de periode juni-augustus gebeuren, want vroeger of later in het jaar kan het daarboven flink koud zijn. Gisteren was het dan eindelijk zo ver. In alle rust reden we van Larvik naar Rjukan. Geen kip op de weg. We waren dan ook aardig verrast toen bleek dat de parkeerplaats bij de start van het pad naar boven tjokvol was. Waar kwamen al die mensen vandaan?
Op het pad zelf werkte een lang, kleurig lint van wandelaars zich in gestaag tempo naar boven. Niet veel later waren we zelf ook onderdeel van het lint, dat behalve uit Noren, voornamelijk uit Nederlanders leek te bestaan. De tocht ging over stenen: ronde, platte, hoekige, nou ja gewoon heel veel stenen. Niet echt een leuk wandelpad, maar het uitzicht maakte veel goed. Elke vijf minuten dook er weer een nieuw, nog verder, vergezicht op. Vanaf de top konden we verder kijken dan we op één dag met de auto zouden kunnen rijden. En we konden er verse wafels kopen (een niet onbelangrijk detail!).
Dat je absoluut naar Gaustatoppen moet als je in Noorwegen bent, zou ik niet willen zeggen, maar mooi is het er zeker. En toen John me 's avonds een foto van een volgepakt Nederlands strand liet zien, vond ik het achteraf met die drukte ook wel meevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten