Huizenruil

We hadden het er al vaker over gehad, maar nog nooit gedaan: in de vakantie ons huis ruilen via de site huizenruil.com. Dit jaar besloten we het maar eens te proberen. John knutselde de advertentie voor ons eigen huis in elkaar en tegelijkertijd selecteerden we met behulp van de eindeloze zoekcriteria (kinderen ja/nee, huisdieren ja/nee, autoruil ja/nee, zwembad ja/nee etc.) zelf mogelijk ruilkandidaten. Je kunt dus zowel zelf mensen benaderen als benaderd worden.
Na een aantal "aanbiedingen" bekeken te hebben en wat heen en weer mailen met interessante kandidaten, werden we het uiteindelijk eens met een Spaanse familie uit Sevilla die hun vakantieappartement in Mijas aanboden.

Woensdag 20 juli was het dan zover. Omdat wij pas 's avonds vlogen, zouden we de Spanjaarden nog zien voor we vertrokken. Best spannend. Stel je voor dat je denkt "O nee, help, deze mensen wil ik niet in mijn huis".... Dat gebeurde gelukkig niet. Ook tussen de katten (die natuurlijk bij de ruil inbegrepen waren) en de oppassers leek het goed te klikken. We stapten met een gerust hart in het vliegtuig naar Malaga.

Het werden twee heerlijke weken met alleen maar zon en warmte. Bij het appartementencomplex zat een lekker zwembad zodat we goed op onze crawltechniek konden oefenen. We maakten wat uitstapjes in de buurt, o.a. naar Ronda en Marbella. Van Marbella had ik altijd het idee dat het zo'n plaats was waar je nog niet dood gevonden wilde worden, maar het oude stadscentrum bleek juist erg leuk te zijn.

Eten was natuurlijk ook een belangrijke bezigheid! Heerlijke tapas en en niet te vergeten de churros, een gefrituurde deegkrans die je in chocolade (of suiker) doopt.

Maandagavond 1 augustus zouden de Spanjaarden naar Mijas komen en omdat wij zelf pas woensdag terugvlogen, hadden we nog twee dagen een hotel in Malaga geboekt. Het was erg lekker om airco op de kamer te hebben, want in het appartement hadden we het 's nachts erg warm gehad. Een belangrijke les voor de volgende keer: als we ruilen met een warm land, checken of er airco is (we waren er eigenlijk vanuit gegaan dat dit er zou zijn). Ook zouden we een volgende keer liever ruilen met een woning die geen vakantiewoning is, vanwege o.a. de aanwezigheid van keukenspulletjes. Dat soort dingen is een vakantiewoning toch vaak wat beperkt. Niet dat het een ramp was, maar in verhouding tot wat we zelf thuis "achterlieten" was het wat mager.

Over het geheel genomen zijn we erg tevreden met onze eerste ruilervaring. Ons eigen huis zag er netjes uit en de katten waren in blakende vorm. De laatste twee dagen werden ze verzorgd door hun vaste oppas Anja, maar met de Spanjaarden was het ook prima gegaan zo te zien (en gebaseerd op wat we begrepen uit de sms-jes die we natuurlijk veelvuldig uitwisselden).

Nog een paar fotootjes: