Een paar maanden geleden, toen handschoenen en sjaal nog tot de vaste uitrusting behoorden, hing er in de bibliotheek een aankondiging van een crawlcursus. Dat leek ons wel wat.
Woensdag na Pasen meldden we ons om 06.15 in het zwembad voor onze eerste crawlles. Afgelopen woensdag hadden we de achtste en laatste les. We leerden het crawlen helemaal vanaf de basis: drijven, beenslag, en allerlei oefeningen met fraaie namen als boomstam, superman en haai. Het ziet er zo eenvoudig uit als Pieter van den Hoogenband en aanverwanten door het water ziet gaan, maar ik vond het niet bepaald makkelijk en behoorlijk vermoeiend. Vooral oefeningen met alleen beenslag waren in het begin erg frustrerend. Ik bleef steeds maar boven datzelfde vloertegeltje hangen (en dat kwam niet omdat al die tegeltjes er hetzelfde uitzagen). Maar goed, al het geploeter heeft toch tot enige vooruitgang geleid (vooral bij John, moet ik er eerlijkheidshalve aan toe voegen...). Jammer genoeg kunnen we de komende tijd niet veel oefenen, want het zwembad gaat nu tot het eind van de zomervakantie dicht. De echte Noor zwemt in die periode namelijk in zee of meer.
Het pinksterweekend waren mijn ouders op bezoek. Het weer werkte goed mee zodat we lekker veel naar buiten konden. We liepen voor het eerst een stukje van het kustpad (kyststien). Dit is een deel van een lange kustroute door verschillende landen. Bij ons loopt het pad langs bijna de hele kust van het schiereiland waarop de plaatsjes Stavern, Helgeroa en Nevlunghavn liggen. We wandelden van Helgeroa naar Mølen en weer terug. Mølen is een uitloper van een morene uit de ijstijd en bestaat uit een massa stenen in alle soorten en maten. Mølen is ook bekend om zijn oude graven uit o.a. de vikingtijd. Absoluut de moeite van een bezoek waard.
Dit weekend is John in Nederland om in weer en wind rondjes te lopen op een atletiekbaan. Hier was het vandaag heerlijk zonnig en daarom besloot ik nog maar een stukje van het kustpad te gaan doen. De bedoeling was om vanaf Nevlunghavn naar Mølen te lopen (en terug). De route ging eerst door het dorpje en daarna over een stenig pad langs de zee. Het pad werd echter steeds natter (het heeft een paar keer flink geregend hier de laatste tijd) en op een gegeven moment leek het meer op een sloot dan op een pad. Ik zag het niet zo zitten om daar op mijn gympen doorheen te waden en keerde dus vroegtijdig om. Maar niet getreurd, het was toch een mooie wandeling. Klik hier voor foto's. (Waar zouden we zijn zonder de mobiele telefoon?).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten