maandag 9 mei 2011

Hut

Maandagochtend, 06.31. De trein is bijna in Sandefjord. Nog twee uurtjes rijden naar Oslo. Ik heb net ingelogd op het internet van de NSB; op de route Larvik-Oslo ben je in de meeste treinen van alle gemakken voorzien. Tijdens mijn vorige reis vond ik overigens uit dat er tussen Drammen en Oslo door de vele tunnels niet meer echt goed te internetten valt. Meteen aan de slag dus maar.

Het wordt een weekje met weinig thuis zijn: vandaag en morgen studie in Oslo en woensdag en donderdag op Jomfruland met een van de afdelingen van het werk. John is achtergebleven met de katten en met honderden mieren die de keuken in bezit hebben genomen...

Afgelopen week was ik ook al een nachtje weg, samen met drie collega's: Anja, Anniken en Heidi. Al die uitjes zijn in het kader van teamontwikkeling, jaja, er wordt heel wat af ontwikkeld. En tussen door moeten we nog gewoon werken ook! Onze ontwikkeldag was op dinsdag en Anja had ons uitgenodigd om maandag na het werk naar haar hytte te gaan, de vakantiehut die eigenlijk niet van haar is, maar van haar hele familie zoals meestal het geval is. We reden dus naar Valle, ongeveer drie kwartier hier vandaan, richting Kragerø.
Hut is eigenlijk geen goede benaming voor de moderne vakantiehuizen die de meeste Noren tegenwoordig hebben, het zijn echt geen blokhutjes van vier bij drie. Wel is het altijd afwachten welke voorzieningen er zijn. Stroom hebben de meesten, maar water is geen vanzelfsprekendheid. Hier hadden we alleen koud stromend water in een buitenkraan, en een zogenaamde snurredass. Geen flauw idee hoe deze variant in het Nederlands heet, maar ik noem het maar de boomschorsplee.
Veel oude hutten hebben nog een utedo, een buitenplee, zo'n zetel met een gat er in, in een houten hokje een paar meter van de hut. De snurredass is een modernere variant voor huthoudens zonder stromend water, een soort zelfcomposterend systeem. Het ruikt dan ook volop naar "compost". Degenen die in het gelukkige bezit zijn van stromend water, installeren meestal een gewone wc. Soms na enig aarzelen, want waar blijft de charme van het hytteleven met al die moderne voorzieningen?

Ondanks de compostlucht hebben we het erg leuk gehad in Valle. Misschien verlang ik wel terug naar de hut als ik vanavond op mijn kamertje in een doorsnee-hotel in Oslo zit.

Geen opmerkingen: