maandag 15 maart 2010

De zon, de verrekijker en de bank

De afgelopen weken heb ik een paar keer gedacht: "Zal ik weer eens een blogje schrijven?" Maar waarover dan? Zelfs in Noorwegen gebeurt er niet elke week iets spannends en dat het eindelijk lente aan het worden is, is nou ook niet echt wereldnieuws. Wel fijn hoor, daar niet van. De vogeltjes fluiten en de fiets is weer van stal gehaald.

Op zonnige dagen wordt het zo warm in huis dat de verwarming nauwelijks nog aan hoeft. Tegelijkertijd wordt pijnlijk duidelijk dat de ramen nodig eens gelapt moeten worden.
Meteen maar gedaan. We waren toch in een opruimerige bui, omdat morgen ons eerste bezoek van 2010 op de stoep staat. Benjamin en Michan komen Larvik onveilig maken. Gezellig, het is al weer even geleden dat we logees hadden.

In een aanval van kluslust besloot John de drie nog ontbrekende plafondlampen in de benedenkamers te monteren. Om lampen te vinden, moest ik eerst een vijftiental dozen doorspitten, maar het resultaat mocht er zijn: een uitgebreid assortiment aan lampen en als bonus de verrekijker die we sinds Almere niet meer gezien hadden. Geen boot op de Larviksfjord zal nog veilig zijn voor onze spiedende blik.

Ook hebben we weer eens de jacht op een nieuwe bank geopend. Eens in de zoveel tijd zeggen we tegen elkaar dat we de Ikea-bank eens moeten vervangen door een exemplaar dat wèl lekker zit, maar veel verder dan dat zijn we nog niet gekomen. Intussen wordt de Ikea volop beslapen door de katten, die het duidelijk een prima ding vinden.

Dankzij de centrale ligging van Larvik (vergeleken met Risør) hoeven we nu niet meer een hele dag uit te trekken voor het bezichtigen van één bank die als het een beetje tegenzit ook nog eens niet in de winkel te bewonderen is, meestal van vanwege gebrek aan belangstelling voor het model in kwestie want "ja, de mensen willen toch het liefst Noors, hè, gewoon iets wat vertrouwd is."
Afgelopen zaterdag lukte het zelfs om op één en dezelfde dag te skiën en meubels te kijken zonder dat we daarvoor in het donker van huis moesten cq thuis kwamen.
De aanschaf van een bank lijkt nog ver weg, al hebben we nu wel een paar leuke modellen gezien (Deens en jawel....Noors). Helaas hebben we ons favoriete model nog niet in de winkel aangetroffen en om nou een bank te kopen zonder er ooit op gezeten te hebben, tja. Voorlopig hoeven de katten hun slaapplaats nog niet te missen, denk ik.

3 opmerkingen:

Ans zei

Hei Emmy en John,
Soms is het echt moeilijk om wat te schrijven. En ik vraag me ook wel eens af........zijn ze in NL nog zo geïnteresseerd in ons doen en laten hier. Oké, Nicole (soms met hulp van mij) houdt ons blog ook goed bij, maar er komen wel steeds minder reacties. Natuurlijk is het voor de kids straks leuk om terug te kunnen lezen. Nicole en Hans zijn pas een weekje op vakantie geweest in NL en daar hebben ze natuurlijk een verhaal over geschreven. Ik heb ook geschreven hoe mijn "vakantieweek" is geweest. Eigenlijk helemaal niet bijzonder, maar ik ben wel benieuwd of er iemand gaat reageren.
Maar jullie voelen je al goed thuis in Larvik en als de bank er is.........laat het dan eens weten. Misschien kom ik een keer met de bus om hem uit te testen.
Groetjes Ans

Anoniem zei

Wij zijn geïnteresseerd hoor. Lekker blijven schrijven!
Groeten vanuit Amstelveen.

Lon zei

En wat vaker.... Bijvoorbeeld over werk en school. Groetjes aan je visite....