Veranderingen op komst

Nog een paar dagen en dan wonen we al weer twee jaar in Noorwegen. De afgelopen anderhalf jaar hebben we dagelijks genoten van ons heerlijke huis en ons fantastische uitzicht.
Binnenkort gaan we dit vaarwel zeggen.

Waaaat? Wat bezielt ons om weg te gaan uit dat fijne huis in het idyllische Risør?

Tja, dat zit zo: we hadden het er al vaker over gehad dat we op termijn wel naar een wat grotere plaats zouden willen verhuizen, met meer voorzieningen en een grotere variatie in werkmogelijkheden. Bij ‘op termijn’ dachten we aan over een jaar of twee, drie. Maar ja, hoe gaat zoiets in de praktijk? Je struint eens door een vacaturebank en ineens duikt daar iets interessants op en voor je het weet heb je allebei wat sollicitaties de deur uit geklikt.

Nu is de arbeidsmarkt hier bepaald niet meer zo dat je heel makkelijk aan de slag komt. Op de banen die mij wat leken, solliciteerden zo'n vijftig tot tachtig anderen. De markt voor leraren daarentegen is nog steeds gunstig voor de sollicitant die een eerstegraads bevoegdheid in een van de exacte vakken heeft.
In no time had John dan ook een aanbieding binnen van een grote school in Larvik. Eigenlijk twee aanbiedingen, want behalve als docent kon hij ook beginnen als afdelingsleider exacte vakken. De school zou na de zomer beginnen in een splinternieuw gebouw, en John zou alleen maar les gaan geven aan leerlingen in de vwo-klassen (wat hij inhoudelijk leuker vindt dan beroepsonderwijs), en een grotere groep vakcollega's krijgen. Na lang wikken en wegen (want toch wel een soort schuldgevoel naar de school in Risør, en tja, wilden we hier eigenlijk wel weg?), zei hij ja.

Toen ik nog. Ik belandde in een procedure voor een baan als P&O adviseur bij een reïntegratiebedrijf. Een nieuwe functie waarin veel nog op de rails gezet moet worden. Na een ware slijtageslag (drie ronden met ondermeer een persoonlijkheidstest en een case) was de baan van mij. Ik wilde de baan erg graag hebben, maar na die procedure die in totaal nog geen twee weken had geduurd, had ik toch een dag nodig om bij te komen van het nieuws.

Ons vertrek uit Risør komt nu dus plotseling dichtbij. Direct na de schoolvakantie gaat ons huis in de verkoop. Dat is spannend. We weten dat we een huis op een erg gewilde plek hebben, maar aan de andere kant gaat de huizenverkoop hier vrij traag op het moment. Nou ja, mocht het lang duren, dan hebben we voorlopig nog een weekend-buitenverblijf.
Iets vinden in Larvik of omgeving is ook nog een klus. We hebben al veel huizen bekeken en een paar keer voorzichtig geboden (zonder succes). ‘Het huis’ hebben we nog niet gevonden. We beginnen daarom nu uit te kijken naar een tijdelijke huuroplossing.

We zullen er maar op vertrouwen dat het allemaal goed komt.

Volg de ontwikkelingen op onze blog!