Verhuizing

28 september: vandaag word ik 41, vandaag gaan we verhuizen. Dat wil zeggen: John, Nelson en Pebbles gaan verhuizen. Ik blijf nog een paar dagen in Risør.

07.15 uur: ondanks eerdere opruimacties hebben we nog een hele auto met "rommel" weten te vullen. Dat moet uit de weg geruimd voordat de verhuizers het in een overijverige bui naar Larvik transporteren. Ik ga op pad. Hmm, ik kan me niet herinneren dat ik ooit mijn verjaardag begonnen ben op de vuilnisbelt. Nou ja, heb ik dat ook eens meegemaakt.

Ik ga een paar uurtjes werken terwijl John de mannen van Flexi Flyttebyrå ontvangt. Die we voor het gemak maar hebben omgedoopt tot de Flexiflytters of de Flexies.
De Flexies komen drie man en twee wagens sterk, keurig op tijd, opdraven en gaan aan de slag. Ongelooflijk wat ze allemaal in zo'n vrachtwagentje weten te stouwen.

Halverwege de dag vertrekken John en de katten vast naar Larvik. Die beesten snappen er natuurlijk niks van en hebben de hele ochtend zitten mokken omdat ze niet buiten mochten spelen. Nelson vond het in elk geval een goede reden om een luid mekkerconcert in te zetten. Of misschien was het een verjaardagslied voor mij. Dat zou natuurlijk ook kunnen.

De Flexies laden de laatste spullen in en ik begin vast met het schoonmaken van de koelkast. Het is me nooit opgevallen dat Noren bijzonder huishoudelijke mensen zijn, maar om een of andere reden is de schoonmaak voor de overdracht van een huis hier een Grote Operatie. Ik heb in elk geval uit de verhalen begrepen dat er erg nauw gekeken wordt. Aangezien wij destijds het huis kochten van Nederlanders, weten we niet precies waar vanuit moeten gaan. Veel mensen huren een bedrijf in om het huis schoon te maken voor oplevering, maar volgens anderen is dit compleet onnodig en zonde van het geld. Ons ben zuunig natuurlijk, dus we laten zelf maar de handjes wapperen. Na uren stofzuigen en boenen, besluit ik dat het goed is. Ik heb een grote tas vol met dweilen, doekjes, wc-borstel, enzovoort en natuurlijk geen auto of fiets hier. Gelukkig komt Mette-Marit me ophalen.

John dirigeert intussen de verhuizers door het nieuwe huis. Die zijn tot halverwege de avond zoet met uitladen en monteren. Tegen de tijd dat John kan beginnen te denken aan eten, heb ik al lang en breed een feestmaal achter de kiezen. Mette-Marit heeft een heerlijke kipschotel klaargemaakt en ter ere van mijn verjaardag eten we taart toe. Met kaarsjes. Toch nog een beetje jarig.

Donderdag is de overdracht van ons huis hier en als dat klaar is, stap ik met mijn koffertje en de tas met schoonmaakspullen op de bus naar Larvik. Dan zijn we echt verhuisd.